| دسته بندی | مدیریت |
| بازدید ها | 12 |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 2933 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 140 |
چکیده :
این تحقیق با هدف بررسی رابطه بین سبکهای مدیریت با بهره وری نیروی انسانی در شرکت آلومینای ایران انجام پذیرفته است . روش این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. ابزار اصلی گردآوری اطلاعات نیز دوپرسشنامه می باشد . جامعه مورد مطالعه که تعداد آنان 1910 نفر می باشد شامل کلیه کارکنان شرکت آلومینای ایران می باشد و نمونه آماری به صورت تصادفی وبا توجه به نامشخص بودن شاخصهای پراکندگی جامعه ،با استفاده از جدول مورگان 40 نفر از مدیران نمونه سنجش بهره وری و 320 نفر نمونه جهت سنجش سبکهای مدیریت انتخاب شده اند . با انجام آزمونهای همبستگی و آزمون تحلیل واریانس فرضیه اصلی در سطح اطمینان 99% مورد تائید قرار گرفت ومشخص شد بین سبکهای مدیریت با بهره وری نیروی انسانی رابطه معنا داری وجود دارد و در فرضیات فرعی نیز1-بین سبک مدیریت وظیفه مدار و بهره وری نیروی انسانی رابطه معنا داری وجود دارد و2- بین سبک وظیفه مدار و بهره وری نیروی انسانی رابطه معنا داری وجود دارد و3- بین سبک وظیفه و رابطه مداری ضعیف با بهره وری نیروی انسانی رابطه معنا داری وجود دارد و4- بین سبک وظیفه و رابطه مداری قوی با بهره وری نیروی انسانی رابطه معنا داری وجود دارد. و مشخص شد بین جنسیت،سن،مدرک تحصیلی و تاهل و سابقه خدمت با میزان بهره وری کارکنان رابطه معنا داری وجود ندارد. با توجه به نتایج به دست آمده به کارگیری سبک وظیفه مدار و توجه صرف به انجام صحیح کارها توسط مدیران و مشارکت ندادن کارکنان ممکن است از مهمترین علل پایین بودن بهره وری نیروی انسانی باشد و با استفاده از سبک وظیفه و رابطه مدار قوی در سازمان ایجاد روحیه و خلاقیت و مشارکت می کند و مدیران باید در کنار توجه به انجام درست کارها با روابط حسنه سطح بهره وری را افزایش دهند.بطور کلی در مقایسه میانگین بهره وری 4 سبک مدیریتی مشخص می شود کارکنانی که با سبک وظیفه مدار و رابطه مدار قوی هدایت می شوند از لحاظ بهره وری در سطح بالاتری قرار می گیرند.
