| دسته بندی | مدیریت |
| بازدید ها | 17 |
| فرمت فایل | docx |
| حجم فایل | 3026 کیلو بایت |
| تعداد صفحات فایل | 128 |
چکیده
دولت از بدو ملی شدن صنعت نفت همیشه با مشکل تأمین اعتبار جهت طرحهای توسعهای مواجه بوده است.از اینرو به دلیل صرف درآمدهای نفتی جهت نیازهای داخلی و نبود منابع مالی کافی، دولت به ناچار به سرمایهگذاری خارجی روی میآورد و این مهم یک نیاز مبرم جهت توسعه صنعت نفت محسوب می شود. روشهای سرمایهگذاری در صنعت نفت متفاوت است. یکی از این روشها سرمایهگذاری مستقیم خارجی یا FDI است. در این روش سرمایهگذار و کارفرما در مالکیت طرح شریک می شوند. این شراکت میتواند توافقی و به عناوین مختلف باشد.
فرضیه های تحقیق:
فرضیه اول: بینFDI وافزایش بهره وری نیروی کار رابطه مستقیم وجود دارد.
فرضیه دوم: بین FDI وانتقال تکنولوژی به صنعت گاز ایران رابطه مستقیم وجود دارد.
فرضیه سوم: بین FDIو افزایش توان صادرات گاز ایران رابطه مستقیم وجود دارد.
فرضیه چهارم: بین FDI و ریسک دوران جنگ در صنعت گاز رابطه معکوس وجود دارد.
نتایج تحقیق نشان میدهد که FDI بر ر شد صنعت گاز تأثیر مثبت و معنیدار گذاشته و میتواند بر رشد اقتصادی نیز اثر مثبت داشته باشد. همچنین یافتههای تحقیق حاکی از آن است که تأثیر FDI بر بهرهوری کارکنان صنعت گاز، صادرات گاز مثبت و از لحاظ آماری معنیدار است. ولی با تکنولوژی معنی دار نبوده با ریسک دوران جنگ نیز رابطه معکوس دارد.
